دردهکده ای دور

                        کلبه ای دارم در میان باغی سر سبز

                                                                             بادرختان بیدو صنوبر

آن طرف تردرخت های میوه

                                       حوض کوچکم پراز ماهی

                                                                          مرغابی هاروی آب شناورند

آسمان هم چنان آبی است

                                     ومن باشایسته ی رنگ

                                                                       مرغ وجوجه هارابه سوی خود

فرامی خوانم خانه ی چوبی

                                        من پنجره هایی از جنس هوا

                                                                                  یعنی قهر از بودن

روی حصیری دست بافته می نشینم

                                                      وبه غروب سرخ پاییزم

                                                                                         می نگرم

ودرمیان خط های زردونارنجی است

                                                    که عزیزسفرکرده را

                                                                                        می جویم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: